Maar dan verzette Mike Verheyen, terug uit schorsing, de bakens. Eerst rondde hij een fraaie combinatie zegevierend af (1 – 1) om rond het kwartier met een 10 meter zijn ploeg op voorsprong te schieten (2 – 1). Ondertussen was het meerdere keren zeer warm geweest voor zowel het Kampse doel als voor de Eisdense muit. Trouwens, ZVK miste van een haar de gelijkmaker.

Tussen de 17' en de 20' werd het lot van Eisden bezegeld. Kurt Vermeiren, op pas van Bob Putzeys, verhoogde tot 3 – 1. Mike Verheyen prikte zijn 3de van de avond tegen de netten: 4 – 1. Eisden spartelde tegen en een snelle uitbraak leidde tot 4 – 2. De vreugde om het lichtje aan het eind van de tunnel was van korte duur; daarvoor zorgde Kurt Vermeiren in de hem gekende stijl: balvast wroetend om bij het kleinste gaatje binnen te trappen: 5 – 2. De wedstrijd kon nog moeilijk kantelen. Maar in zaalvoetbal kan het snel verkeren. Blijven oppassen dus...

De eerste minuten na de frisdrank was het een gretig ZVK dat trachtte alsnog het tij te doen keren. Maar Brecht Cosemans rolde de bal binnen in de 27': 6 – 2. De wedstrijd was gespeeld. Eisden liet het afweten en Leopoldsburg speelde even gemotiveerd verder.

Op een ingestudeerd nummertje duwde Bob Putzeys op corner van Kurt Vermeiren de tegenstanders nog dieper in de put: 7 – 2. Eisden gaf niet af en kwam terug tot 7 – 3 na een heel fraai driehoekje. Op het halfuur schoot Mike Verheyen via een 10 meter zijn vierde goal tegen de netten: 8 – 3.

Nadat Brecht Cosemans er 9 – 3 van gemaakt had, liet coach Bart Schapmans, de jonge garde opdraven. Met succes. Kenneth Triekels – de bepalende figuur bij de voorafgaande overwinning van de beloften – scoorde op 6 minuten van het eindsignaal, in de rebound op een 10 meter die hijzelf trapte: 10 – 3. Voor affluiten was Bob Putzeys er weer als de kippen bij om een loepzuivere pas van Vermeiren met succes te benutten: 11 – 3.

ZVC Leopoldsburg heeft de les van verleden week goed onthouden: het speelde geconcentreerd, met doorzicht en inzet. Alle Kampse acteurs speelden hun rol op een meer dan verdienstelijke manier.

In de marge noch vertellen dat Dieter Conard – met zijn grasgroene outfit die Kermit de kikker zou doen blozen – door herhaalde schitterende reddingen, zich manifesteerde tot het soliede sluitstuk van de Kampse ploeg. Naar het einde van de match toe kreeg hij trouwens verdiend applaus bij zijn vervanging.

Eisden wordt geloofd voor zijn fair spel en zijn niet aflatende inzet, doch vandaag was Leopoldsburg te sterk; er was geen kruid voor gewassen.

De scheidsrechters deden hun Duits adjectief "unparteiisch" (onpartijdige, een ander woord voor arbiter) alle eer aan. (Clamonz)